Belvedere en Historie
Zonne-energie okee!
Maar niet op deze plek!
Vanaf het begin van de plannen voor een zonne"weide" in Finsterwolde roept ZUN Finnewold: zonne-energie is okee, maar niet op deze plek! De wethouder roept: ik vind het een prima plek!
ZUN zal proberen uit te leggen waarom juist NIET op deze plek.
Historie - een stukje geschiedenis
Velen van u herinneren zich vast nog wel de beleidsnota Belvedère (1999); een beleidsnota over de relatie cultuurhistorie en ruimtelijke inrichting. De doelstelling van de nota is de cultuurhistorische waarden meer prioriteit te geven bij de inrichting van Nederland. De overheid erkent daarmee dat cultuurhistorie een inspiratiebron kan zijn voor (landschaps) architectuur en ruimtelijk ontwerp, waardoor tevens de positie van het cultuurhistorisch erfgoed wordt versterkt. Erkend wordt dat er tussen de zorg voor het cultuurhistorisch erfgoed en de dynamiek van de ruimtelijke inrichting een spanning bestaat. Er moet gezocht worden naar een nieuw evenwicht tussen behoud en ontwikkeling. Er moeten nieuwe gebruiksmogelijkheden voor oude landschappen en bouwwerken worden gezocht, want zonder vitale functies gaat het cultuurhistorisch erfgoed verloren. De nota heeft niet de status van een wet, maar moet worden gezien als een bron van inspiratie voor provinciaal en lokaal beleid, voor concrete ontwerpopgaven en ruimtelijke plannen.
De nota Belvedère is vervangen door de beleidsnotitie MoMo (Modernisering Monumentenzorg).
In het kader van de Nota Belvedère is een aantal cultuurhistorische waardevolle gebieden en steden geselecteerd. Deze gebieden en steden worden gekenmerkt door het feit dat er naar verhouding tot andere gebieden en steden veel cultuurhistorische waarden in onderlinge samenhang en/of waarden van bijzondere betekenis aanwezig zijn.
Een van de
gebieden die werd geselecteerd is Oldambt.
De
karakteristiek van Oldambt: het gebied bestaat uit jonge grootschalige
zeekleipolders rond de Dollard, waarbinnen het schiereiland van Winschoten
ligt. Op de randen van dit voormalige schiereiland (een boogvormige stuwrug)
liggen de wegdorpen Scheemda, Midwolda, Oostwold, Finsterwolde en Beerta.
In de
middeleeuwen was het Oldambt een veengebied dat door ontginning in de late
middeleeuwen inklonk en door de zee werd overspoeld. Een aantal dorpen werd
verplaatst naar de stuwwal van Winschoten, die uiteindelijk als een schiereiland
in zee stak.
Onder de
zeeklei ligt het fossiele middeleeuwse veen-ontginningslandschap. De resten van
deze ontginningen van nederzettingen, kerken, begraafplaatsen, de
wegenstructuur, verkaveling en grondbewerking zijn onder de klei goed bewaard
gebleven. Ze vormen een belangrijke bron van informatie over de ontginningen en
de daarop volgende periode waarin de invloed van de zee dusdanig toenam dat het
gebied verlaten moest worden.
Als
belangrijke fysieke drager wordt genoemd de gebogen lijn van stuwruggen met de
daarop samengepakte bebouwing van dorpen en boerderijlinten met als contrast de
grote rechte lijnen van de jonge zeekleipolders.
Als bestemming en beschermingsstatus wordt genoemd het beter beschermen van de bebouwingslinten in het streekplan en bestemmingsplannen. Een voorgestelde beleidsstrategie is in stand houden van cultuurhistorische identiteit op grond van streek- en bestemmingsplannen.